Capítulo 42
Sergio se quedó sin palabras por un momento, antes de decir: —Eso es porque Lucía...
Iba a salir a prepararte una sorpresa.
No había terminado de hablar cuando de repente se dio cuenta de que algo no cuadraba...
Lucía siempre decía frente a él que necesitaba cuidarse y no esforzarse demasiado para no afectar el desarrollo del bebé.
Pero...
Salir de compras tampoco parecía ser algo ligero, ¿verdad?
Es decir...
Para Lucía, parece que salir a divertirse, aunque sea un poco cansado, está bien.
Pero cuidar de Diego, eso no.
Viendo que Sergio tardaba en terminar su frase, Diego preguntó con confusión: —Papá, ¿qué pasa con Lucía?
—No es nada. —Diego es el único hijo de Sergio.
Sergio naturalmente lo valora mucho: —Hoy cuando volvamos, le diré a Lucía que no importa lo ocupada que esté mañana, debe ir a recogerte, ¿está bien?
Diego respondió satisfecho: —¡Está bien!
Luego murmuró en voz baja: —Quiero que todos los niños de mi clase vean...
—Que Lucía me trata mejor que a su propio

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ