Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Señor Lopéz, Déjame IrSeñor Lopéz, Déjame Ir
โดย: Webfic

Capítulo 46 Todo depende de su dinero

De todos modos, ya que había pedido un día libre, decidí volver a mi habitación a dormir. El segundo tratamiento fue más difícil que el primero, y no sabía si su objetivo era matar las células cancerosas o acabar conmigo. Los efectos secundarios me hicieron vomitar en seco por un rato y también sangrar de la nariz nuevamente. Parece que después de agotarme, una hora más tarde finalmente me adapté a la situación actual. Después de ducharme, me desplomé directamente en la cama. Sin Yago, el mundo entero parecía más tranquilo, y me quedé dormida medio consciente. Lamentablemente, Yago aún llegó a la casa de María. Primero no dejaba de tocar el timbre y luego comenzó a golpear la puerta frenéticamente. —¡Clara, Clara! Sé que estás ahí, ¡abre la puerta! Afortunadamente, era de día y ningún vecino había venido a regañarlo. Conteniendo mi malestar, abrí la puerta. —¿Qué necesitas? Probablemente el aspecto de mi cara fue tan alarmante que se quedó boquiabierto un momento sin poder hablar. Cuan

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.