Capítulo 1268
Cuando Deborah escuchó al anciano llamar a Azalea su novia, se sorprendió. Deborah miró fijamente al anciano, pero él ni siquiera la miró a ella. En cambio, se dirigió directamente a Azalea, "Han pasado más de diez días desde la última vez que nos vimos. Te has vuelto más bonita".
Mientras hablaba, extendió la mano para tocar la cara de Azalea. Azalea también se sobresaltó por la aparición repentina del anciano que incluso se olvidó de evitar el toque del anciano.
Al ver la mano del anciano tocando la cara de Azalea, Deborah se molestó de inmediato y rugió: "¿De dónde salió este bastardo? ¡Fuera!"
El anciano ignoró a Deborah y siguió adelante para abrazar a Azalea. "¿Cariño? ¿Por qué te quedas callada? ¿No estuviste muy apasionada en la habitación esa noche? ¿Por qué estás tan reservada hoy?"
Solo entonces Azalea se recuperó de su asombro y empujó al anciano con fuerza. "¡Suéltame!"
El anciano había venido preparado hoy. Abrazó a Azalea con fuerza y se negó a soltarla. "¡No voy a dejar

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ