Capítulo 232
Al día siguiente, Valeria y William aterrizaron en el aeropuerto internacional de la Ciudad B después de estar en un avión durante casi veinte horas.
Faltaban pocas horas para el amanecer cuando aterrizaron, pero Valeria estaba bien despierta porque había descansado bien en el avión.
Quería ir a casa de Abbie rápidamente y William generosamente la dejó donde ella quería.
Abbie había estado caminando aturdida hacia la sala de estar para verificar los ruidos cuando vio a alguien inesperado. Ella chilló: "¡Valeria! ¿¡Por qué no me dijiste que ibas a volver!?"
"¡Sorpresa!" Valeria se rió y le entregó el recuerdo de Abbie. "Esto es para ti. Ábrelo y dime si te gusta".
"Sé que me encantará", respondió Abbie sin siquiera mirarlo, "Dame unos minutos. Me lavaré y desayunaremos en Wolf Group. ¡Yo pago hoy!".
Valeria se sentó en el sofá y sonrió ante sus palabras: "Entonces date prisa. Ya me muero de hambre".
Ella no esperó mucho. Abbie regresó rápidamente a la sala de estar con una muda de ropa

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ