Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 456

Después de un rato, recibió una respuesta. "¡Mamá te extraño!" Obviamente, esta no era una respuesta de William porque le era imposible llamarla su madre. Natalie sabía que la persona que envió el mensaje debía ser Valeria, lo que hizo que sus ojos se llenaran de lágrimas al instante. "¡Valeria, mamá también te extraña!" "Mamá, sopórtalo un poco más. Dijo que todavía hay algunas cosas que aún no se han resuelto. ¡Cuando todo esté arreglado, podremos estar juntos!" "¡Lo sé! Valeria, tienes que escucharlo y amarlo con todo tu corazón. No seas como yo". "Lo haré. ¡Nadie puede separarnos!" Se escucharon pasos desde el corredor, por lo que rápidamente respondió: "Alguien viene. Me iré primero". Borró los mensajes y fingió leer las noticias en su teléfono. La puerta se abrió de un empujón y entró la persona que estaba a cargo de cuidarla. El cuidador sostuvo un termo en la mano y dijo: "Presidente García, Lucian le preparó una sopa. Tome un poco". "Déjalo a un lado. ¡No quiero beberlo ahora!

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.