Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 1097

Después de que Alicia rechazó tan directamente, efectivamente el rostro del otro cambió. Laura rápidamente agarró al joven hombre. —Primo, vámonos, ¿no se suponía que la fiesta de cumpleaños iba a empezar? —¿Por qué todavía no entran? ¿Qué están haciendo ustedes? Una mujer de mediana edad salió, y Laura apresuradamente dijo: —Tía, ya vamos a entrar. Primo, vámonos. El joven, molesto, empujó a Laura con fuerza. —¿Quién te crees que eres para darme órdenes? Laura, sin cuidado, fue derribada al suelo. La expresión de Alicia cambió levemente, y rápidamente se adelantó para ayudar a Laura a levantarse. —¿Estás bien? Laura negó con la cabeza. Alicia levantó la mirada, fijándose en el joven y habló con un tono especialmente frío. —¡Discúlpate! —Bah, ¿por qué debería disculparme con ella? Soy el único hijo de la familia, que me fijara en ti ya es demasiada suerte, y ¿te atreves a rechazarme? ¿Crees que ser estudiante de la Universidad Autónoma de San Martín es algo impresionante? El joven se s

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.