Capítulo 1571
Mario no había imaginado que hubiera cámaras de vigilancia; si ese video se hacía público, su abuela sin duda lo regañaría.
Mario soltó entonces un bufido helado. —Olvídalo, no hace falta que te arrodilles.
La profesora Alejandra respiró aliviada. Últimamente la familia Martínez tenía demasiados problemas y, si este asunto se hacía grande, la señora Paula seguramente no querría presenciar semejante escena.
Aurora, a regañadientes, miró a Mario y dijo: —Lo siento.
Mario resopló con frialdad. —Con eso basta. Pero si la próxima vez te atreves a provocarme, te juro que no te lo perdonaré.
El asunto quedó zanjado de ese modo.
La profesora Adriana miró a la profesora Alejandra y a Aurora. —Profesora Alejandra, ¿qué sentido tiene lo que haces? Este es un jardín de infancia de élite; aquí todos los niños tienen familias ricas o influyentes. Esa niña, a simple vista, no tiene ningún respaldo. Aunque te esfuerces en ganarte su favor, no te servirá de nada.
La profesora Alejandra respondió: —Mi p

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ