Capítulo 1615
Teresa, al ver que había posibilidades, también dijo: —Claro, si lo dices, nosotras nos encargaremos de ese malvado.
—Sí, de ese modo tú y tu madre podrán quedarse a vivir aquí, sin tener que preocuparse por nada.
Lorena también deseaba que Aurora viviera más feliz.
Aurora miró a las dos mujeres frente a ella. —Pero no sé cómo se llama.
Teresa y Lorena se miraron; ya lo sabían desde antes.
Al principio habían pensado que Aurora mentía, pero no esperaban que realmente no supiera nada.
Teresa le acarició la cabeza a la niña. —Está bien, si no lo sabes, no tienes por qué sentirte mal.
Lorena sonrió; al parecer, la familia de esta niña la había protegido muy bien, por eso no sabía nada.
Teresa miró a Aurora. —¿Hoy quieres ir al jardín de infancia o prefieres quedarte en casa con tu madre?
—Quedarme en casa con mi madre.
Teresa entrecerró los ojos. —No creas que no sé que, en realidad, no quieres ir a la escuela, ¿eh? Pero hoy te daré la oportunidad de faltar una vez. Más adelante, si tu ma

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ