Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 1732

Alicia miró a Ismael. —Un inútil como tú solo podía seguir siendo una rata de alcantarilla, siempre envidiando que Adolfo fuera mejor que tú y buscando la manera de hundirlo. Lástima que no lo consigues; Adolfo ha sido mejor que tú toda su vida. Ismael se enfureció de inmediato. —¡Qué tontería! Adolfo no es más competente que yo. De niño siempre fue mi comparsa. Alicia se burló: —Mira cómo te has roto. Belén añadió: —Sí, yo ya había oído que Eduardo dijo que, para forjar a Adolfo, había traído también a su primo. Tsk, tsk... tú eras el que hacía de comparsa; Eduardo sabía desde el principio que Adolfo era mejor que tú. Al oír eso, Ismael cambió de color. —No lo creo. —No puedes evitar creerlo. En ese momento, Eduardo salió y miró a Ismael. —En su día me fijé en Adolfo; tú solo eras una comparsa. Si esta vez no apruebas la evaluación, tampoco podrás convertirte en miembro fijo. —¡Imposible! Él no lo aceptó. La anciana se plantó delante de Eduardo. —Tú eres el gerente, ¿verdad? Mi nieto

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.