Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 200

—¿Te golpeo para desahogarme, que no era eso lo que pedías? Alicia, tras decir esto, le dio otra bofetada a María, agarró su cabello con fuerza y, con los ojos inyectados de rojo, añadió: —Te lo advertí, no vuelvas a tocar mis cosas, parece que no aprendiste la lección. Alicia sabía perfectamente que María lo había hecho a propósito para molestarla. María tenía la cara hinchada y, llorando, gritó: —¡Vicente, ayúdame! Vicente, al ver la escena, apretó las manos lentamente: —María, tú misma lo dijiste, si Alita se calmaba, podía hacer lo que quisiera. ¡Las palabras se deben cumplir! María quedó completamente callada ante esas palabras. Lo que había dicho antes solo había sido una cortesía, ¡no era su verdadera intención! Diego se acercó y apartó a Alicia: —¡Señorita Alicia, ¿qué estás haciendo golpeando? ¡Solo abrió la carta de aceptación, no tocó nada tuyo! ¿Por qué eres tan tacaña? Alicia casi fue derribada por Diego. Levantó una ceja, desafiante y afilada: —Sí, es ci

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.