Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 22

Han pasado todos estos años, y solo ella lo ha logrado. Los dos entraron al juego, cooperando de manera sincronizada mientras repetían las misiones. Roberto se detuvo y dijo: —¿Has jugado alguna vez con el personaje de guerrero? —No, lo que más he jugado es con el tirador. —Puedes cambiar de clase y probar el guerrero, tal vez te quede mejor. Cuando Alicia escuchó esas palabras, sus pupilas se contrajeron. En su vida pasada, esa persona también le había dicho lo mismo, que jugara como guerrero. Pero en ese entonces, ella solo quería jugar como tiradora, después de todo, el equipo de Raúl necesitaba una tiradora. En ese momento, el corazón de Alicia se agitó. ¿Será Roberto esa persona que conoció en su vida pasada? Nunca pudo verlo ni decirle gracias en esa vida, y eso era uno de sus grandes arrepentimientos. Roberto: —¿Por qué me miras así? —Nada, eh... Profesor, ¿tienes a alguien que te guste? —No. ¿Por qué preguntas eso? ¿Acaso tú tienes a alguien que te guste? Roberto entrecerró los

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.