Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 437

Pedro agarraba con fuerza el cabello de María, sin mostrar compasión alguna. María, con lágrimas de dolor cayendo, dijo: —Ayer estaba llena de heridas. Si hubiera ido a buscar a Alicia y los periodistas me hubieran fotografiado, seguramente habrían escrito barbaridades. Por eso, pensé en esperar a que las heridas sanaran un poco antes de ir. —Estás mintiendo, perfectamente podrías haber ido al hospital sin ser descubierta por los medios. Simplemente no querías ir, ¿verdad? ¿Querías hacerme pelear con Alicia? Pedro, cada vez más enojado, levantó la mano y le dio una bofetada a María. María, con el dolor nublando su vista, apenas podía mantenerse de pie. Se apresuró a refugiarse al lado de Vicente y dijo lastimeramente: —Pedro, realmente me doy cuenta de mi error, definitivamente iré a explicarle a Alicia y conseguir su perdón. Pedro, aún insatisfecho, se acercó, la agarró y le dio otra patada. Vicente, al ver a María caída en el suelo sin poder moverse, dijo con dificultad: —Pedro, dete

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.