Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 44

Bruno notó que el color pálido de María había desaparecido y se sintió aliviado, pero no retiró su mano de su cintura hasta que se confirmó la transferencia de dinero por parte de Gabriel. Con una expresión más suave, anunció: —Ya que esto está resuelto, me llevaré a mi esposa a casa. —Está bien. Respondió Gabriel, sintiéndose como si le doliera el corazón. En ese momento, Bruno ya estaba abrazando a María mientras se alejaban. Una vez en el automóvil, Bruno accidentalmente tocó el brazo de María, y ella soltó un pequeño grito de dolor. Cuidadosamente, tomó su muñeca y, al examinarla de cerca, notó que su brazo aún estaba hinchado y enrojecido. —¿Te lastimaste esto en el incendio del templo? ¿Por qué no fuiste al hospital? Una sombra de preocupación cruzó su mirada. María se sorprendió ligeramente: —¿Cómo sabías del incendio del templo? Tras decirlo, se dio cuenta de lo innecesaria que era su pregunta. Él era Bruno. No había nada en Riberasol que él no supiera. —Vamos al hospital. Dijo

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.