Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 461

Avery habló, con una leve sonrisa adornando sus labios, una sonrisa tan fugaz como una flor que florece. Se alejó de Dylan, se alisó el cabello y se dio la vuelta para irse. Dylan permaneció de pie en el mismo lugar, rodeado de espesos rosales. El dobladillo del vestido negro de Avery se levantó ligeramente con la cálida brisa, justo a su alcance. Extendió la mano, pero nunca logró atraparla. Aunque no le dolía el pecho, sentía una sensación pesada y opresiva mientras miraba en la dirección en la que se había ido Avery. Murmuró para sí mismo: “Un día verás que tu bondad no fue en vano”. Dylan quiso ir tras ella y preguntarle si, durante sus tres años de matrimonio, ella había sentido alguna vez lo mismo. ¿Había decidido divorciarse de él porque ya no quería aferrarse a él ni volver a intentarlo? Su pecho se apretaba cada vez más con cada pensamiento. ¿No era que ella no podía calentar su frío corazón, sino que sentía que ya no valía la pena su esfuerzo? Mientras observaba a Avery aleja

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.