Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 162

—Entonces, estás destinada a no tener un hijo. Esta es tu bendición. Creo que tu tío te está mirando desde el cielo. Probablemente no quiera ser tu hijo, ¿verdad? Envenenado a tan temprana edad... ¿Qué tan doloroso sería eso? Elizabeth ya había perdido a Willow antes, así que sabía dónde estaba el punto delicado de la anciana. Efectivamente, esta frase hizo que la anciana volviera a sus recuerdos. Cuando Xavi fue envenenado, se agarró la mano y suplicó: “Madre, me duele. ¿No puedo beber esa agua?”. La anciana se sintió completamente derrotada e inmediatamente se puso en cuclillas a llorar amargamente. “Aunque el amo te haya engañado, ese es tu hijo. ¿No te sentirás culpable y te culparás a ti misma cuando lo veas sufrir? En este mundo, la persona más cruel con él eres tú, su madre. Todos los días que vive en este mundo, es torturado y destruido por ti. Eres verdaderamente despiadada”. En ese momento, el arrepentimiento de la anciana llegó a su punto máximo. Por eso, estaba tan enojada

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.