Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 122

—Lo siento, Alberto, te malentendí antes. Cuando el anciano regresó a su habitación, la pareja de Marco se disculpó nuevamente con Alberto. —Repetir lo mismo no tiene sentido. Alberto sacudió la cabeza,—No es culpa de mi cuñada por enfadarse, cualquiera haría lo mismo si golpean a su padre. Es bastante bueno que ella haya podido contenerse y no decir groserías. —No estoy realmente enojado. Finalmente, Alberto lo enfatizó una vez más. —Está bien, Alberto es una persona franca, así que no hablaremos más de eso. Es tarde hoy, mañana por la noche seré el anfitrión. Por favor, Alberto, danos la oportunidad de agradecerte. Rosa, siendo también una persona directa, levantó su vaso de agua para hacer otro brindis. —De acuerdo, a menos que ocurra algo importante, estaré allí. Alberto era un hombre inteligente y sabía que los anfitriones estaban sugiriendo que era hora de irse, así que se levantó para despedirse. —Tú cuida al suegro, yo acompañaré a Alberto, no hace falta que me esperes. Marco t

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.