Capítulo 1128
“Madre, ¿cómo te sientes ahora?”. Ceylon sujetó con fuerza la mano de su madre. Había una ansiedad inconfundible en su rostro.
A la anciana le costaba respirar. Ella jadeaba y hablaba con mucha dificultad: “Creo que Dios me está llamando. No estés triste. Esto iba a pasar tarde o temprano. Para mí, esto es poner fin a mi sufrimiento”.
“Madre...”. Ceylon sostuvo la mano de ella con fuerza. Él estaba tan abatido que no sabía qué decir.
La anciana se esforzó por esbozar una sonrisa hacia él. “Mi único arrepentimiento es no poder verte cuando te cases”. Su mirada se posó en Sharon, quien estaba de pie detrás de él. “¿Ella es tu novia?”. Los ojos de la anciana brillaron.
Sharon quería decirle que no era su novia, que solo era su alumna y amiga. Sin embargo, Ceylon tiró de ella de repente y lo admitió delante de su madre. “Sí, ella es mi novia. Debería haberla traído a verte hace mucho tiempo”.
La anciana se alegró de oírlo. “No pasa nada... Da igual que la conozca ahora. De esa maner

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ