บทที่ 2775

เจตนาสังหารแพร่กระจายไปทั่ว ใบหน้าของเหล่าทหารดูดุร้าย และดูพร้อมจะดำเนินการทุกเมื่อ ใบหน้าของจูเลียนถอดสีจนซีด เขาแทบจะหยุดตัวเองไม่ให้กรีดร้องไม่ได้ รอยยิ้มอันน่าสมเพชปรากฏที่มุมปากของเขา “คุณกล้ามาก เจ้าชายยอร์ก! “ถึงกับกล้าหักมือผม! “แต่นั่นจะเป็นสิ่งเดียวที่คุณกล้าทำ! “เพราะคุณฆ่าผมไม่ได้! “รู้ไหมว่ามันหมายความว่ายังไง “มันหมายความว่าคุณกลัวไงล่ะ! “คุณไม่กล้าเล่นไปตามเกมนี้กับผมหรอก! “ผมจะบอกอะไรคุณให้นะ ถ้าแน่จริงก็ฆ่าผมเสียตั้งแต่ตอนนี้เลย! “ไม่อย่างนั้นแล้วก็ ผมจะต้องเอาคืนคุณแน่! “แล้วหลังจากนั้นผมก็จะพานักฆ่านั่นกลับไปด้วย! “คุณไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว!” รอยยิ้มอันบ้าคลั่งปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของจูเลียน เห็นได้ชัดว่ามือของเขาหัก แต่สีหน้าที่ดูบิดเบี้ยวของเขาทำให้เขาดูไม่ต่างจากพวกติดยา ฮาร์วีย์หรี่ตาลงมองไปที่จูเลียน เขาต้องยอมรับว่าผู้ชายตรงหน้ามีความสามารถไม่น้อย แถมยังบ้าอยู่หน่อย ๆ ด้วย ลูอิส นายน้อยทั้งสี่แห่งฮ่องกงก็ทำให้เขารู้สึกแบบเดียวกันนี้ แต่จูเลียนดูคล้ายจะยิ่งกว่าคนก่อนหน้าเสียอีก แต่เนื่องจากตระกูลยอร์กแห่งฮ่องกงสามารถเชิดหน้าชูคออยู่ในฮ่องกงแล