Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Todo fue un espejismoTodo fue un espejismo
โดย: Webfic

Capítulo 17

El padre de Brenda se recuperó muy bien, su cara se veía más saludable con cada día que pasaba. Y Brenda, después de tres meses de estudio, logró ingresar sin ningún problema a la facultad de medicina y empezó a aprender cardiología de manera sistemática. Pipe apareció frente a ella con rosas amarillas florecidas, levantando orgulloso una botella de vino con la otra mano. —¿Tomamos una copa? Las comisuras de los ojos de Brenda se curvaron levemente formando una media luna. —¡Claro que sí, profesor Pipe! Brenda preparó una mesa llena de exquisitos platos. —¡Salud! Después de varias rondas de vino, Pipe la miró con profunda ternura. —Brendita, eres muy destacada. Brenda también se sintió conmovida. —Pipe, de verdad tengo que agradecerte. No solo curaste a mi padre, también me curaste a mí. —Muchas gracias. La mirada de Pipe era ardiente y sincera. —Brendita, me gustas mucho. La mano de Brenda que sostenía la copa se detuvo en seco, bajó con timidez la mirada y su voz sonó fría. —Pipe, er

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.