Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 200

Pasó un buen rato hasta que Salvador dejó de llorar. Rápidamente tomé un pañuelo para limpiarle la cara, luego desinfecté sus heridas de nuevo y le apliqué nuevos vendajes. Salvador se calmó y, con timidez, me preguntó: —Sara, ¿qué hacemos con esto? Reflexioné un momento y respondí: —Solo podemos compensar económicamente y pedir disculpas. Salvador giró la cabeza, reacio: —No voy a disculparme. Como siempre, contesté: —Está bien, no te disculpes. Yo lo haré por ti. Solo espero que la otra parte sea comprensiva; de lo contrario, tendremos que contactar a Lorena y Víctor, y entonces yo no podré ayudarte a resolver esto. Salvador frunció el ceño, preocupado: —No quiero que Lorena y Víctor se enteren. Suspiré y propuse: —Entonces solo nos queda suplicar al instructor. Lo intentaré. Me levanté decidida a buscar al instructor. Sin embargo, Salvador preguntó desde atrás, con voz sombría: —¿Realmente tengo que disculparme? Asentí, convencida: —Pedir disculpas podría calmar a la otra parte;

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.