Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 244

El señor Julián entrecerró los ojos, sus ojos estrechos destilaban frialdad. Sonrió y dijo: —Vaya, una novata. No te he visto antes, ven aquí para que te vea mejor. Me quedé paralizada, y luego mi cuerpo comenzó a temblar aún más. La gerente de turno rápidamente se interpuso frente a mí, inclinándose y asintiendo: —Señor Julián, como la novata no conoce las normas, sería malo si accidentalmente lo ofendiera. Señor Julián, sin levantar la vista y con una sonrisa irónica, me miró fijamente: —¿Ya me has ofendido sin hacer casi nada? Ven aquí. Pronunció esas últimas palabras con una ligereza que escondía una amenaza escalofriante. Víctor me miró, y esa pizca de preocupación en sus ojos solo aumentó mi sensación de peligro. Avancé lentamente hacia él. El señor Julián me examinó de arriba abajo con un interés vivaz. Preguntó: —¿Cómo te llamas? Entré en pánico, mi mirada vagando sin rumbo: —Yo... Manzanita. Mi vista se posó en un plato de frutas en la mesa. Señor Juliá

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.