Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 247

Caminaba por la orilla de la calle, llorando. Se me cayó el zapato y caminaba con los pies sangrando por las heridas. Algunos transeúntes me miraban, viéndome llena de sangre en la cara y en el cuerpo. Querían preguntarme, pero al ver mi aspecto se alejaban asustados. No sabía a dónde ir, ni a quién buscar, ni quién podría ayudarme. Víctor estaba en problemas. Estaba perdiendo mucha sangre, pero me pidió que me fuera. Me pidió que me fuera, que no dejara que me vieran. Finalmente, me agoté y me dejé caer al suelo, llorando desconsolada. Mientras lloraba, empecé a vomitar. Vomité hasta perder la noción del tiempo. Alguien pasó cerca de mí. Escuché que decían: —Vaya, otra más que se emborrachó por un desamor, qué mal... Tan joven y no aprende. —¡Rápido, vámonos! Esta mujer está loca, no está bien. Cuando ya pensaba que moriría llorando en esa calle desconocida, Alberto me encontró. Detuvo su coche deportivo de golpe y, antes de que el vehículo se detuviera completamente, bajó del auto y

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.