Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 275

No escuché lo que seguía, como si de repente mis oídos hubieran sido tapados por una delgada membrana, y lo que decían las personas alrededor sonara borroso. Mis ojos también comenzaron a nublarse, y mi cabeza zumbaba. Vergüenza. Esta sensación me atacó con tanta fuerza por primera vez. Como aquel año cuando tenía cinco años y mi madre me llevó a jugar a la casa de los vecinos, y durante el período de cambio de dientes, no pude resistirme a comer un pequeño pedazo de pastel y fui descubierta en el acto por el hermano mayor del vecino. Oh, así que eres una pequeña niña que no se respeta a sí misma. Oh, resulta que eres una ladrona, intentando tomar lo que no te pertenece. Ja, ja, ja... Las risas burlonas en mi mente se hacían cada vez más fuertes. Parece que escuché a Manuel decir un par de palabras, y luego me llevó fuera de la Casa Gómez. Cuando estaba sentada en el coche, recobré la conciencia. Manuel me miraba fijamente. Me limpié los ojos: —Gomi, estoy bien.

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.