Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม
Un Amor OlvidadoUn Amor Olvidado
โดย: Webfic

Capítulo 325

Víctor miró hacia la señora Lorena. La señora Lorena sabía que no tenía nada que hacer allí, me advirtió: —Sara, más te vale ser inteligente. Víctor frunció el ceño: —Mamá, ¿qué estás diciendo? Vuelve a casa. Solo entonces la señora Lorena se fue, aunque de mala gana. Cuando se fue, hubo un breve silencio entre Víctor y yo. La mirada de Víctor era compleja y me incomodaba. De repente, dijo: —Sarita, ¿podemos ir a algún lugar para hablar tranquilamente? Yo sacudí la cabeza: —Mejor aquí. En un rato tengo que ver cómo está Salvador. La mirada de Víctor se volvió más compleja: —Siempre has sido muy buena con Salvador. No respondí. Quizás Salvador era el único que podía considerarse normal en la familia López. Me contuve y no le dije eso a Víctor. De repente, Víctor dio un paso hacia mí. Me quedé paralizada y luego retrocedí dos pasos. Él sonrió con amargura: —¿Ahora me tienes miedo? No respondí a su pregunta, simplemente dije con frialdad: —Señor Víctor, diga lo

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.