Capítulo 384
De repente, una figura emergió de las sombras y me dio un buen susto.
Miré fijamente y no pude evitar fruncir el ceño: —¿María? ¿No te has ido todavía?
Parece que María me había estado esperando mucho tiempo, su maquillaje ya se había deshecho.
Me miraba fijamente y sonrió fríamente: —Señora Sara, debo admitir que tienes métodos muy astutos.
No quería perder más tiempo con ella, así que me di la vuelta para irme.
—Señora Sara, ¿no te gustaría que Víctor se divorciara de ti cuanto antes?
María me detuvo de repente. —Tengo una forma, ¿quieres probarla?
Dudé un momento: —¿Qué forma? Aunque, ¿por qué habría de escucharte?
María se acercó a mí y sonrió: —¿Cómo sabrás si no lo intentas? ¿No es por eso que ahora no puedes estar con el presidente Manuel de manera abierta? Porque Víctor no quiere divorciarse.
Fruncí el ceño: —Tienes otros motivos.
María, sorprendentemente, dijo: —Sí, tengo otros motivos, porque no quiero que tú y Víctor se reconcilien.
Esa lógica... defini

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ