Capítulo 69
Ellas todavía vestían muy elegantes y a la moda, solo que... Viendo las bolsas que llevaban, no pude evitar sonreír sutilmente.
Dije: —Qué coincidencia, ¿han venido a comprar bolsos de segunda mano?
Laura cambió de expresión: —Sara, la última vez aún no hemos resuelto el asunto. ¿Qué te crees tan arrogante?
Marta con ironía: —Laura, si ella puede venir aquí, es porque no tiene dinero y necesita convertir sus bienes en efectivo.
Se rió burlonamente: —Mira, después de dejar a Víctor, Sara, no eres nada. Antes siempre te autodenominabas Señora López. Qué chiste...
Ellas se taparon la boca y se rieron.
Me sentí molesta.
Efectivamente, había venido a vender cosas, y desafortunadamente ellas también estaban aquí.
Decidí ignorarlas y me di la vuelta para irme.
Pero Laura no tenía intención de dejarme ir: —Eh, ¿por qué te vas así?
No le presté atención y me dirigí hacia la sala VIP.
De repente, Laura dijo detrás de mí: —Eh, Marta, ¿sabías? En unos días, el presidente Víctor va a organizar un

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ