Webfic
เปิดแอป Webfic เพื่ออ่านเนื้อหาอันแสนวิเศษเพิ่มเติม

Capítulo 100

Inés se retorcía inquieta en los brazos de José, clavando en él una mirada tensa que apenas disimulaba su indiferencia: —¿Qué piensas? —Después de tanto tiempo, ¿cómo es que no tienes ni un ápice de autoconciencia? Mientras hablaba, Inés lanzó una mirada provocadora a José, esbozando una sonrisa irónica. José, sin darse cuenta, apretó un poco más, aferrándose con más fuerza a las muñecas de Inés, y pronto... En las pálidas muñecas de Inés surgieron varias marcas rojas visibles. José frunció el ceño, respiró hondo y reprimió la irritación inexplicable que brotaba desde el fondo de su corazón: —Habla con respeto, Inés. Viendo que no podía liberarse, Inés arqueó las cejas y le devolvió una sonrisa encantadora. Al instante. Ella miró desafiante a José y respondió con sarcasmo: —José, ¿qué más quieres escuchar? Si el dinero es suficiente, incluso podría fingir que te amo, no sería imposible. Inés hizo una pausa, cambiando el tono: —Antes, parecía que realmente te agradaba. —Mira, consideran

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์

ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม

เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ

© Webfic, สงวนลิขสิทธิ์

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.