Capítulo 230
Si ese tipo realmente estaba relacionado de alguna manera con los Campbell, Leon estaría acabado.
Se acercó a Faron y al resto, arrodillándose en el suelo. "Por favor, lo siento. Es mi culpa. Debería haber sabido con quién estaba hablando. Lo siento mucho. Por favor, déjeme ir".
"Quítate de mi camino. No seas una molestia aquí. Estoy cenando", Faron dijo con frialdad.
Leon de inmediato supo que no tenía sentido seguir suplicando. Si hubiera seguido haciéndolo, podría sufrir un destino peor que el de perder su empleo.
Se puso en pie y le hizo una profunda reverencia a Faron y al resto, disculpándose una última vez antes de huir despavorido con sus hombres.
La escena dejó sorprendidos a todos los demás en el restaurante.
Esa mujer era una luchadora increíble, ¿y ese tipo había logrado que esos matones se disculparan de rodillas así como así? ¿Quiénes eran esas personas?
Justo entonces, Elsa miró al mesero y le preguntó: "¿La sala está lista?".
El mesero asintió débilmente

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ