Capítulo 11
La mirada de Bruno se volvió repentinamente fría; su voz cargaba un tono de ira contenida: —¿Así que también admites que esos videos son reales?
—¿Durante todos estos años nos has estado engañando, haciendo que culpáramos a Ali? ¿Sabes cuánto daño le hemos causado?
El rostro de Sofía palideció al instante; sus labios temblaban y las lágrimas corrían sin cesar: —No fue intencional, no volverá a pasar. De verdad lo lamento.
La mirada de Gabriel reflejaba una profunda decepción; su voz era baja y helada: —¡Te pasaste de la raya! ¿Cómo pudiste hacerle algo así a Ali? ¡Es tu hermana!
El llanto de Sofía se intensificó. De repente se arrodilló en el suelo, aferrándose con fuerza a los pantalones de Gabriel, con voz ronca: —Sé que me equivoqué, pero mi vida fue muy dura. Mis padres adoptivos me maltrataban, y al ver que Alicia tenía la vida que me correspondía, sentí celos.
—Lo lamento de verdad, no volverá a pasar. Por favor, ayúdenme retiren esas noticias. Me costó mucho trabajo hacerme un n

คลิกเพื่อคัดลอกลิงก์
ดาวน์โหลดแอป Webfic เพื่อปลดล็อกเนื้อหาที่น่าสนใจเพิ่มเติม
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ
เปิดกล้องโทรศัพท์เพื่อสแกน หรือคัดลอกลิงก์แล้วเปิดในเบราว์เซอร์ของคุณ