Capítulo 259
Antes de que pudiera registrar el sorprendente giro de los acontecimientos, los cuatro borrachos yacían en el suelo mojado, gimiendo.
Sucedió en un abrir y cerrar de ojos.
Ni siquiera vi cómo logró hacerlo el recién llegado.
No sudó ni una gota, simplemente se quitó el polvo de la camiseta, pasó por encima de Cabello Amarillo y se detuvo frente a mí.
Estaba a punto de hablar, pero hizo una pausa.
Me miró fijamente. 'Señorita, ¿nos hemos visto antes?'
Lo miré un segundo más de cerca. '¡Oh, eres tú! Nos conocimos hace unos meses.
Parecía en blanco.
“Cerca del viñedo de Madam Morrison”, le recordé. 'Me llevaste. Ese día también estaba lloviendo. Tenías un conductor.
'Ah.' Parecía haber localizado ese recuerdo. 'Ja, mundo pequeño'.
Tenía una risa rica y gutural.
“Esta vez me salvaste de nuevo”. Le agradecí al Buen Samaritano.
—¿Quiere que llame a la policía? —Señaló a los cuatro borrachos que rodaban por el suelo.
He pensado en ello. 'No. No importa. Es demasiado problema.
Llamar a la poli

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link