Capítulo 17
[Hermano, ¿cómo estuvo mi actuación? ¿Crees que transmití bien ese sentimiento de amor imposible?]
[Por ayudarte hasta me dieron una patada, ¿no crees que merezco un bolso de ochenta mil dólares por tanto esfuerzo?]
Teodoro sonrió con indiferencia y le envió un número de teléfono.
[Lo que quieras, él paga].
[¡Gracias, hermano!]
...
Entonces, la puerta del salón privado se abrió y los camareros comenzaron a servir los platos.
Nancy, que había estado en asuntos todo el día, ya tenía hambre y estaba a punto de cortar su filete, cuando se lo quitaron.
Al momento, un filete ya cortado fue puesto frente a ella.
Ella levantó la vista y Teodoro le alzó ligeramente la barbilla.
—¿Para esto necesitas ensuciarte las manos?
Esa actitud era especialmente atenta.
Durante toda la comida, él no paró de ofrecerle fruta, de servirle postres, estuvo muy ocupado.
Ella comió bastante, contenta, pero al dejar el cuchillo y el tenedor preguntó.
—¿Siempre eres tan atento con todas las mujeres?
Teodoro le pasó

Naka-lock na chapters
I-download ang Webfic app upang ma-unlock ang mas naka-e-excite na content
I-on ang camera ng cellphone upang direktang mag-scan, o kopyahin ang link at buksan ito sa iyong mobile browser
I-click upang ma-copy ang link