บทที่ 1040

“นั่น... ชั่วร้ายมาก” มือของฌอนซึ่งวางพักบนเข่าของเขาสั่นสะท้าน "ใช่ มันชั่วร้ายทีเดียวแหละ" ศาสตราจารย์ลินคอล์นพยักหน้า จากนั้นเขาก็มองไปที่ฌอนอย่างพินิจพิเคราะห์ “ถ้าคุณมีคนที่คุณสงสัยก็ให้อยู่ห่างจากบุคคลนั้นซะ แน่นอนผมหวังอย่างยิ่งว่าคุณจะไม่เคยถูกสะกดจิต บางทีทั้งหมดนี้อาจเป็นเพียงความเข้าใจผิดของคุณ” "ขอบคุณครับ" ฌอนลุกขึ้นยืนและโค้งคํานับ … หลังออกจากสถานที่ของศาสตราจารย์ลินคอล์นมาแล้วฌอนยังไม่ขับรถไปไหน เขาแค่เดินไปรอบ ๆ วิทยาเขตของมหาวิทยาลัยอย่างเงียบ ๆ ขายาวของเขาสั่นสะท้าน ไม่เพียงเท่านั้น จิตใจของเขาก็ว่างเปล่า เขาก็หวังเช่นกันว่าทุกอย่างมันเป็นเพียงแค่จินตนาการของเขา ซาร่าสะกดจิตเขาทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาอาจจะเสียสติงั้นหรือ? เป็นไปไม่ได้ มันไม่สมเหตุสมผลเลยที่ซาร่าจะชั่วร้ายขนาดนี้ได้ยังไง แต่ถ้าหากว่ามันเป็นเรื่องจริงล่ะ? เขาขนลุกเมื่อเขาคิดถึงบุคลิกที่อ่อนโยน ใจดี และใจกว้างของ ซาร่าในช่วงสามปีนั้น ไม่สิ เขาต้องค้นหาความจริงให้ได้ ถึงแม้ว่าเขาจะจําไม่ได้แต่เขาก็ต้องคิดให้ออกว่าความทรงจําของเขาผิดพลาดยังไงแน่ ดังนั้นเขาจึงซื้อตั๋วเครื่องบินมุ่งไปเมลเบิร์นทันทีโด