บทที่ 112

เวลาประมาณเก้าโมงเช้า โรซาลีขับรถหรูที่เธอรักไปยังถนนสายหลักของร้านบลูส์ คาเฟ่ เธอหวนนึกถึงสิ่งที่ครีเดนซ์พูดอย่างระมัดระวัง—'มีเพียงคุณและฉันเท่านั้นที่จะอยู่ที่นั่น' เธออารมณ์ดีขณะที่เธอค่อยๆ ขดริมฝีปากและรอยยิ้มที่สดใสก็ผุดขึ้นบนใบหน้าของเธอ เธออายุน้อยกว่า เพรียวบาง และอ่อนโยนกว่าโดโรธี ไม่ว่าโดโรธีจะทำอะไร เธอทำได้ดีกว่าเธอ เธอมั่นใจว่าเธอจะสามารถเอาชนะใจของ Credence ได้! เมื่อเธอรับสาย โดยไม่ทราบสาเหตุ เธอตั้งใจบันทึกเสียงการโทรของ Credence และบันทึกลงในการ์ดหน่วยความจำของเธอ ตอนนั้นเธอทำไปโดยไม่รู้ตัว แต่ตอนนี้... มือของโรซาลีซึ่งจับพวงมาลัยอยู่ จู่ๆ ก็เลี้ยวรถไปทางซ้ายและมุ่งหน้าไปยังสถานีตำรวจของเมืองทัลโก นี่คือสิ่งที่ควรค่าแก่การเฉลิมฉลองอย่างแน่นอน เธอต้องแสดงมันต่อหน้าโดโรธี ...... โดโรธีซึ่งอยู่ในห้องกักกัน มองดูจูเอลซ์ที่กำลังยุ่งอยู่กับการเลือกเสื้อผ้าจากกองเสื้อผ้าเด็ก เธอยิ้มขณะที่พวกเขาคุยกันว่าชุดไหนที่เด็กดูดีที่สุด ร่างของโดโรธีมีรูปร่างผิดปกติอย่างสิ้นเชิง เธอมีหน้าท้องกลมโต เมื่อเธอได้ยินคำพูดโง่ๆ ของ Juelz เธออดหัวเราะไม่ได้ "คุณมาที่นี่เพื่อพบฉันหรือมาหาลูกของ