บทที่ 176

เช้าตรู่ของวันหยุดสุดสัปดาห์วันหนึ่ง โดโรธีสังเกตว่าพวกเขาทำอาหารในตู้เย็นเกือบเสร็จแล้วและวางแผนจะพาเบลล์ไปซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ตใกล้ๆ เมื่อเธอเปิดประตู เธอตกใจมากที่ได้พบกับเจอร์เมน Germaine รีบปิดประตูด้วยความปัง การกระทำของเธอทำให้โดโรธีตกใจมากยิ่งขึ้น เธอเงยหน้าขึ้นและเห็นเจอร์เมนถือกระเป๋าถือสีแดงเพลิงของเธอไว้ เธอหายใจหอบและแทบจะหายใจไม่ออกขณะที่เธอพูดว่า "ดอรี่ นี่มันแย่แล้ว นี่มันแย่จริงๆ" โดโรธีประหลาดใจมากจนเกือบจะโยนโทรศัพท์ในมือทิ้ง เธอรีบดึงเจอร์เมนไปที่โซฟาเพื่อนั่งลง เธอหยิบน้ำผลไม้แช่เย็นหนึ่งขวดออกจากตู้เย็นแล้วยัดเข้าปาก เธอเม้มริมฝีปากด้วยความเป็นห่วง “เกิดอะไรขึ้น บอกฉันทุกอย่างช้าๆ” เจอร์เมนคลายเกลียวฝาและกลืนเครื่องดื่มส่วนใหญ่ลงไป ในที่สุด เธอก็รู้สึกเย็นขึ้นมาก เธอนั่งเบลล์บนตักของเธอ และเล่นกับเธออยู่พักหนึ่ง หลังจากนั้นเธอก็เม้มปากและเริ่มพูดอย่างโมโห หลังจากนั้น เธอเม้มปากและเริ่มพูดอย่างโมโห “ดอรี่ คุณไม่รู้หรอกว่าครีเดนซ์ ลูกชายของไอ้เวรนั่นช่างโหดร้ายจริงๆ!” “คราวนี้เขาทำอะไร” หัวใจของโดโรธีเต้นแรง สายตาที่ชัดเจนและซับซ้อนของเธอก็จับจ้องไปที่ใบหน้าของเ