บทที่ 211

เมื่อเผชิญกับอาการบาดเจ็บของเครเดนซ์ไม่ว่าโดโรธีจะโกรธแค่ไหนเธอก็ไม่กล้าต่อสู้กับพลังอันยิ่งใหญ่ ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่สามารถหลุดพ้นจากความเข้าใจของเขาโดยเฉพาะอย่างยิ่งรอยขีดข่วนการล้อเล่นของเขาที่ฝ่ามือของเธอ โดโรธีจ้องมองเขาและพูดว่า "ปล่อยวาง" อย่างโกรธแค้น ผู้ชายคนนี้เป็นแบบนี้มาตลอด เขามักจะทําสิ่งที่สอดคล้องกับตัวเองและแม้กระทั่งกําหนดความประสงค์ของเขากับเธอ เขาไม่เคยสนใจว่าเธออยู่ในอารมณ์หรือว่าเธอเห็นด้วยกับมัน เขามองเธออย่างเงียบ ๆ บางทีเขาอาจจะพอใจกับการหยอกล้อของเขา เขาคลายจับเหล็กของเขาที่กํามือเล็ก ๆ ของเธออย่างช้าๆและรอยยิ้มสงบปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา"มันไม่สะดวกสําหรับฉันที่จะย้ายไปรอบ ๆ ขออะไรหน่อยได้ไหม? ฉันอยากเข้าห้องน้ํา" เมื่อได้ยินสิ่งนี้ร่างของโดโรธีก็สั่นเล็กน้อย เธอเงยหน้าขึ้นอย่างคล่องแคล่วและได้พบกับสายตาที่ลึกและดําของเขา มันเหมือนอ่างน้ําวน พยายามอย่างหนักที่จะดูดเธอเข้าไป โคมระย้าคริสตัลที่ห้อยลงมาจากเพดานส่องแสงสดใสบนใบหน้าบางๆ ของเขาทําให้เขาดูหล่อและมีเสน่ห์มากขึ้น อย่างไรก็ตามเขาขมวดคิ้วและดูเหมือนว่าเขาจะอึดอัดเล็กน้อย อย่างไรก็ตามโดโรธีถูกส่งเข้าสู่