บทที่ 32 : คุณพยายามจะทำอะไร?

ชีวนัย เดินข้ามห้องโถงไปจนถึงห้องนอนของห้องสวีท เขาเอื้อมมือออกไปและค่อยๆ ผลักประตูที่เปิดออก จากนั้นเขาก็ได้รับการต้อนรับด้วยภาพที่ทำให้เลือดเดือด ผ่านไปสิบห้านาทีตั้งแต่เขาออกจากโรงพยาบาล เขาตกใจเมื่อเห็นว่าดลธียังซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของจุลอย่างสบาย ดวงตาของเธอปิดและริมฝีปากของเธอก็ขดเป็นรอยยิ้ม เขายืนหยั่งรากอยู่ที่จุดนั้นเป็นเวลานานโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ ราวกับว่าเขากำลังเพลิดเพลินกับฉากความรัก อย่างไรก็ตาม ถ้าโจนาธานหรือมาวินอยู่เคียงข้างเขาในขณะนั้น พวกเขาสามารถบอกได้อย่างง่ายดายว่าเขาโกรธมาก ชีวนัยที่สงบนิ่งโกรธอยู่ภายใน ที่สำคัญที่สุด มันคือสัญญาณของการลงโทษที่ใกล้จะเกิดขึ้นสำหรับใครบางคน “จุล นนทนันท์ ในเมื่อแกอยากตาย ฉันจะให้สมความปรารถนาของแก!” เขาพึมพำภายใต้ลมหายใจของเขา จากนั้นเขาก็ค่อยๆ ปลดกระดุมแขนเสื้อและพับแขนเสื้อขึ้นจนถึงข้อศอก มันเหมือนกับฉากสโลว์โมชั่นในภาพยนตร์ เมื่อเขาพอใจ ริมฝีปากของเขาก็ขดเป็นเยาะเย้ย วินาทีถัดมา เขารีบวิ่งเข้าไปในห้องนอนด้วยความเร็วสูง ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก "แกเป็นใครกันวะ" นั่นคือทั้งหมดที่ จุลพูดได้ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่ามีความแข็งแกร่งที่ด้า