บทที่ 1009 มีลูกกันเถอะ

ด้วยความไม่แน่ใจที่อยู่ภายในใจของวิกกี้ เธอจึงหันไปเผชิญหน้ากับเกรกอรีช้า ๆ แต่แล้วเธอก็ได้พบกับดวงตาที่มืดมิดและเต็มไปด้วยความครอบงำ ในขณะที่เธอหันหลังกลับมา ดวงตาของเขามืดมนราวกับหลุมดำ ราวกับว่ามันกำลังจะดูดเธอลงไปข้างใน วิกกี้อ้าปากค้างในขณะที่เธอจ้องมองเกรกอรี “เกรกอรี คุณ…” เขาเดินเข้ามาและดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมกอดด้วยอย่างรวดเร็ว ร่างกายที่อ่อนนุ่มของหญิงสาวถูกกดทับลงกับร่างกายของเขาอย่างหนัก และลมหายใจของเขาก็ค่อย ๆ ผิดปกติ เขาเอื้อมมือออกไปยกคางเธอขึ้นเขา ๆ และบังคับให้เธอมองมาที่เขา “เธอเลือกชุดนั้นโดยตั้งใจที่จะลองยั่วยวนฉันใช่ไหม?” รอยยิ้มเล็ก ๆ ปรากฏขึ้นบนริมฝีปากของวิกกี้ นิ้วที่เรียวยาวของเธอลูบไล้ไปตามใบหน้าของเขา ลงผ่านคาง คอยหอย กระดูกไหปลาร้า และเลื่อนไปทางขวาระหว่างหน้าอกของเขา "ใช่ ฉันต้องการที่จะยั่วนาย ฉันแค่สงสัยว่าคุณเกรแฮมจะตกหลุมพรางหรือเปล่า” มุมปากของเธอขดเป็นรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ นี่เป็นครั้งแรกที่เกรกอรีเห็นเธอเป็นแบบนี้ เขารู้สึกว่าร่างกายของเขากำลังถูกไฟเผาจนทำให้ร่างกายของเขาร้อนรุ่มและสามารถจะระเบิดได้ในทุกวินาที เขามองใบหน้าที่ยิ้มแย้มขอ