บทที่ 215 เป็นผู้ใหญ่และแน่วแน่

เมื่อตระหนักได้ว่าไม่มีการคัดค้านใด ๆ จากโทมัส ซิลเวียรู้สึกโล่งใจและยอมรับเขาอย่างมีความสุข ทั้งสองครอบครัวจึงเริ่มรับประทานอาหาร อย่างไรก็ตาม ในเวลาเดียวกันประตูห้องส่วนตัวก็ถูกบังคับให้เปิดออก แสงเฟลชจากกล้องออกมา ตามด้วยผู้สื่อข่าวจำนวนมากที่มาพร้อมกับตากล้องและไมโครโฟนของพวกเขา “คุณมอร์ตัน ฉันได้ยินมาว่ามอร์ตันและเจนนิงส์รวมตัวกันที่นี่ในวันนี้เพื่อหารือเรื่องแต่งงานระหว่างคุณกับเซลีน เป็นความจริงไหม?” “วันแต่งงานได้รับการยืนยันแล้วหรือยัง? เมื่อไร?” “ในฐานะนายน้อยของตระกูลมอร์ตันและคนดังระดับแนวหน้า งานแต่งงานของคุณจะเป็นอย่างไร?” “ฉันได้ยินมาว่าพวกคุณรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยยังเด็กและอยู่ด้วยกันมาหลายปีแล้ว คุณช่วยแบ่งปันเรื่องราวความรักของคุณกับเราได้ไหม?” “...” เสียงนับไม่ถ้วนดังก้องในห้องขณะที่ชัตเตอร์ของกล้องถูกกดซ้ำแล้วซ้ำเล่า เนื่องจากแสงกะพริบจากแฟลชอย่างต่อเนื่องทำให้ดวงตาของทุกคนมืดบอดไปชั่วขณะ ทันใดนั้นอารมณ์ภายในห้องส่วนตัวก็เปลี่ยนไป เมื่อพวกนักข่าวบุกเข้ามาในห้อง ใบหน้าของโทมัสก็ดุขึ้นทันที เจสันก็ประหลาดใจเช่นกัน จากนั้นเขาก็นึกถึงบางสิ่งบางอย่างและมองไปที