บทที่ 225 ตราบใดที่คุณชอบ

บอสลีย์สะดุ้ง นี่…ฟังดูไม่ใช่เรื่องดีเลย! เป็นไปได้ไหมที่เนลล์ไม่จะชอบดอกกุหลาบสีแดง? “ช่วงที่ผ่านมาคุณทำงานหนักเกินไปผมก็เลยส่งของขวัญให้คุณ อาจจะทำให้คุณอารมณ์ดีขึ้น!” เขาอธิบายอย่างรวดเร็ว เนลล์ยิ้มอย่างประชดประชัน “แล้วทำไมคุณไม่มาด้วยตัวเองล่ะ?” ชายคนนั้นดีใจมากที่ได้ยินแบบนั้น "จริง ๆ อะ? ไปได้เหรอ?" เนลล์กัดฟันแน่น จากนั้นเธอก็ตบหน้าผากตัวเองและไม่ตอบอะไร เธอนี่นะ…ปากนี้มันโง่จริงๆ! เธอไออย่างแห้ง ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย “เอาล่ะฉันได้ดอกไม้จากคุณแล้ว พวกมันสวยงามมาก ฉันชอบมาก” อืม เธอต้องแสดงความขอบคุณซะหน่อย ในความเป็นจริงสองสามวินาทีแรกเมื่อเห็นดอกไม้เธอรู้สึกดีใจ เธอคิดว่าพวกเขากำลังได้สิ่งที่พวกเขาต้องการตลอด อย่างไรก็ตามเธอไม่อยากคิดให้เสียเวลาและมันก็รู้สึกอึดอัดที่จะมอบสิ่งนี้ให้กับคนอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าเธอไม่ควรเนรคุณเมื่อนึกถึงคำพูด และความตั้งใจบนการ์ดของผู้ชายคนนั้น หรือชายคนนั้นอาจจะผิดหวัง กิดเดียนดีใจกับคำพูดของเธอมาก “ตราบใดที่คุณชอบมัน บอกให้ผมรู้ ว่าคุณชอบอะไรอีกแล้วผมจะส่งให้คุณทันที” เนลล์รีบขัดจังหวะชายคนนั้น “เดี๋ยวก่อน ครั้งน