บทที่ 317 คุณกล้ารังแกเธอได้ไง

“ทอม เกรแฮม! คุณจะทำอะไร? คุณรู้ไหมว่านี่มันเป็นการขืนใจ!” “ฮะ! แล้วไงล่ะ? เมื่อคุณตื่นขึ้นมาในวันพรุ่งนี้อย่าลังเลที่จะฟ้องผมล่ะ คุณกล้าทำไหม? ใครจะต้องการคุณ ถ้าคุณทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายและทำให้ทุกคนรู้เรื่องนี้” “คุณ มันหน้าด้าน!” ธารายกมือขึ้นหวังจะตบเขา อย่างไรก็ตามข้อมือของเธอถูกชายคนนั้นจับไว้กลางอากาศซึ่งจับมันไว้และตรึงไว้เหนือศีรษะของเธอ ทอมกดเธอแนบกับประตูรถและจูบเธอ หัวใจของธาราหนาวสั่นไปหมด เธอดิ้นอย่างหมดท่าและมือของเธอก็ตบแก้มของเขาเสียงดัง "เพียะ!" ความเจ็บปวดที่ทอมได้รับมันทำให้เขาความโกรธและทำให้เสียเกียรติ เขาตบเธอสองครั้งจนแก้มของเธอก็บวม หัวของธารากำลังส่งเสียงพึมพำ และดวงดาวก็หมุนไปต่อหน้าต่อตาเธอ เธอมองไม่เห็นอะไรชัดเจน แต่เธอได้ยินเสียงลมหายใจที่ดังขึ้น “ถ้าคุณยังกล้าสู้กับผม ผมไม่เชื่อว่าผมจะไม่สามารถบังคับให้คุณยอมจำนนต่อผมได้!” จากนั้นเขาก็ฉีกเสื้อผ้าของเธอด้วย "แขวก!" ในเวลานี้ธาราไม่สามารถทำอะไรได้เลย แต่รู้สึกหวาดกลัวอย่างมาก เธอกรีดร้องขณะที่น้ำตาไหลออกมา “แกมันสัตว์เดรัจฉาน! ปล่อยฉันไป! อย่าแตะต้องตัวฉัน!” อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ผลเลย ชายคนนั