บทที่ 392 อย่าเจอเขาอีกเลย

ทันใดนั้นกล้องก็เล็งมาที่เขาและแสงกะพริบหลายครั้งก็ดับลง เจสันตกตะลึง เมื่อฝูงชนถ่ายรูปเสร็จและรู้ว่าเขาเป็นใคร พวกเขาจึงระดมยิงคำถามใส่เขา "คุณมอร์ตันเราได้ยินมาว่าคุณได้นัดพบกับ เนลล์ เจนนิงส์แฟนเก่าของคุณที่นี่ เป็นความจริงใช่ไหม?” “คุณทั้งคู่เลิกรากันไปนานแล้ว คุณกำลังทำให้เปลวไฟเก่ากลับมาหรือเปล่า?” “คุณรู้ไหมว่าตอนนี้เธอได้แต่งงานกับคุณลีย์แล้ว? คุณคิดว่าจะมีโอกาสกับเธอไหม?” “กี่ครั้งแล้วที่คุณสองคนได้แอบพบกันอย่างลับ ๆ ?” “ ... ” คำถามที่ถูกกล่าวหานับไม่ถ้วนถูกส่งไปยังเจสัน ทุกคนหมกมุ่นกับเรื่องซุบซิบจนลืมไปว่าเจสันยังคงถูกมัด และปากเขายังถูกปิดอยู่จึงพูดไม่ออก ในที่สุดผู้สื่อข่าวคนหนึ่งก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับเขา เขาเดินไปหาเจสันและถอดผ้าออกจากปาก เจสันตะคอกออกมา “นี่มันเรื่องไร้สาระอะไร! ผมถูกลักพาตัว! ผมไม่เคยเจอเนลล์!” ผู้สื่อข่าวและพนักงานต้อนรับของโรงแรมก็เงียบลง เจสันไม่ใช่คนโง่ ด้วยสถานะปัจจุบันของเนลล์ เขาไม่สามารถทำให้เธอโกรธเคืองได้ มันจบลงแล้วเรื่องระหว่างพวกเขา การยอมรับว่าเขามีความสัมพันธ์กับเนลล์จะทำให้เขามีแต่ดูไม่ดีเท่านั้น เนลล์จึงคิดว่าปลอดภั