บทที่ 451 เข้าร่วมงานปาร์ตี้

หลังจากที่เจเน็ตได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอก็จ้องไปที่เขาอย่างสงสัย "จริงเหรอ?" เลียมเลิกคิ้ว “เจเน็ต คุณรู้ไหมว่าพฤติกรรมของคุณตอนนี้ ทำให้คุณดูเหมือนผู้หญิงขี้หึง?” เจเน็ตระเบิดอารมณ์ของเธอในทันที “ไปให้พ้น! ฉันเนี้ยนะเป็นผู้หญิงที่ขี้หึง งั้นผู้หญิงทุกคนก็ขี้หึงสินะ!” เธอเอื้อมมือไปผลักเขาออกขณะที่เธอพูด แต่เขาจับมือของเธอไว้ เธอรู้สึกดีมากด้วยเหตุผลบางอย่างและหัวเราะออกมาเบา ๆ พวกเขาออกไปข้างนอกค่อนข้างดึกก่อนจะกลับถึงโรงแรม เลียมไปงานเลี้ยงของแม็กซีนแป๊บเดียวแล้วก็กลับ เขาไม่ได้อยู่ที่นั่นนาน เจเน็ตคิดหนักตามนิสัยของเขาว่า มันเป็นเพียงพิธีรีตองอย่างแน่นอน หลังจากนั้นเธอก็พอใจมากขึ้น พวกเขาหลับไปจนรุ่งสาง เช้าวันรุ่งขึ้น เจเน็ตตื่นขึ้น เธอกำลังมุ่งหน้าไปที่ห้องนั่งเล่นพร้อมกับแก้วน้ำของเธอเพื่อไปเอาน้ำ แต่ประตูเปิดแง้มอยู่ เธอลืมตาขึ้นและเห็นเลียมเดินเข้ามา เลียมตื่นเช้าและออกกำลังกายเสร็จแล้ว เสื้อซับในของเขาแนบติดกับร่างกายที่แข็งแรง มันส่งกลิ่นเหม็น เมื่อเขาเห็นเธอยืนอยู่ตรงนั้น เขาพูดว่า “ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเถอะ เดี๋ยวผมจะพาคุณไปกระโดดร่ม” เจเน็ตหันกลับมามองเขาด้วยความง