บทที่ 459 สัญญาแปดชั่วโคตร

ขณะที่เรือแล่นไปในทะเล ระลอกคลื่นกระทบกับเงาสะท้อนของดวงอาทิตย์ที่กำลังตกดิน ทำให้มันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยของแสงสีทอง ด้วยแสงแดดที่ส่องลงมาบนใบหน้าของเธอและลมที่พัดผ่านร่างกายของเธอ เธอรู้สึกสบายใจราวกับอยู่ในโลกภายนอก อย่างไรก็ตาม ทันใดนั้น เธอก็ตกตะลึงด้วยพลังอันแข็งแกร่ง ดวงตาของเธอเบิกกว้างด้วยความตกใจและหวาดกลัว ร่างกายของเธอก็ร่วงหล่นราวกับว่าวไม่มีเชือก เมื่อพระอาทิตย์ตกดินสีทองส่องดวงตาของเธอ เธอไม่สามารถทำอะไรบนดาดฟ้าได้ นอกจากเงาที่คลุมเครือที่โอบล้อมด้วยแสงแดดสีทองที่เจิดจ้า "ตู้ม!" เธอตกลงไปในมหาสมุทร เมื่อน้ำทะเลเริ่มเข้าครอบงำทุกความรู้สึกของเธอ น้ำทะเลก็เข้าไปในทุกโพรงในร่างกายของเธอ เกือบทำให้เธอจมน้ำ รู้สึกราวกับว่าข้อมือของเธอถูกคว้าเอาไว้ มีคนดึงที่เอวของเธอและดึงเธอขึ้นจากน้ำอย่างแรง เนลล์ลืมตาขึ้น ขณะที่เธอได้รับการต้อนรับจากบุคคลที่คุ้นเคย น้ำทะเลและทำให้ประสาทสัมผัสของเธอบิดเบี้ยว แต่เธอก็รู้ว่ากำลังมองใครอยู่ กิดเดียน ลีย์! ทำไมถึงเป็นเขา? เธอเปิดปากของเธอ พยายามบอกให้เขาหยุด แต่ทันทีที่ปากของเธอเปิด น้ำทะเลที่ไม่มีที่สิ้นสุดก็ไหลลงมาตามลำคอของเธอ ขณ