บทที่ 471 ชอบดูสัตว์ประหลาดบางตัว

“เธอบอกว่าเธอไม่มีทางออก บอกฉันทีว่าเธอไม่มีทางเลือกได้อย่างไรกัน?” เฮเลนปาดน้ำตาของเธอกล่าวต่อว่า “ฉันกำลังเรียนอยู่ในเมืองหลวงอย่างมีความสุข จู่ ๆ พ่อของฉันก็โทรหาบอกฉันให้กลับบ้าน หลังจากที่ฉันกลับไป ฉันก็พบว่าเขาต้องการให้ฉันลาออกจากการเรียนและกลับไปเพื่อที่จะหาสามีให้ฉัน “ผู้หญิงสองสามคนกลับบ้านเพื่อที่จะแต่งงานเร็ว ดังนั้นฉันจึงไม่คิดอะไรมาก ฉันบอกพวกเขาว่าการแต่งงานยังไม่อยู่ในแผนของฉัน และขอให้พวกเขารอจนกว่าฉันจะเรียนจบ “ใครจะไปคิดว่าพ่อของฉันจะพาผู้ชายกลับมาในวันรุ่งขึ้น ชายคนนั้นกำลังจะอายุ 50 ปีและเป็นประธานบริษัท พ่อของฉันบอกว่าบริษัทของเรากำลังเผชิญกับการขาดแคลนจำนวนมากและเป็นหนี้คนจำนวนมาก ทั้งครอบครัวของเราจะหนาวเหน็บและหิวโหยอยู่ตามท้องถนน ถ้าฉันไม่ตอบตกลงไป “ลูกพี่ลูกน้อง พี่สะใภ้ ฉันไม่มีทางเลือกจริง ๆ ฉันก็เลยแอบออกจากบ้าน ฉันไม่มีครอบครัวในเมืองหลวงยกเว้นท่านผู้หญิงและพวกคุณ ฉันไม่มีใครสักคนที่จะขอความช่วยเหลือ” เนลล์มองเธออย่างน่าสนใจ และดวงตาของเธอแสร้งทำเป็นยิ้ม “เธอกำลังบอกว่าธุรกิจครอบครัวของเธอกำลังเผชิญกับการขาดดุลมหาศาล และพ่อของเธอกำลังบังคับให้เธอแต่