บทที่ 475 จู่โจมความริษยา

ใบหน้าของกิดเดียนยังคงดูไม่น่าพอใจนัก เขาไม่ตอบหรือพูดอะไร เนลล์เม้มริมฝีปากของเธอ “คุณคือคนที่ไม่ได้ปกป้องฉันนะ ทำไมคุณถึงโกรธ?” คิ้วของชายคนนั้นกระตุก หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ตอบอย่างขุ่นเคืองว่า “ผมคิดผิดที่ปล่อยให้คุณรออยู่คนเดียว แต่คุณไม่ควรที่จะช่วยเขา” เนลล์กลืนอย่างสำลัก เธออธิบายให้เขาฟังอย่างอดทนว่า “ทักษะของเขาดีมาก คุณเห็นไหม แม้ว่าเขาจะบาดเจ็บสาหัสมาก แต่ฉันก็สู้เขาไม่ได้เลย คุณไม่อยากรู้ว่าคนนี้เป็นใคร?” กิดเดียนเม้มริมฝีปากของเขาและเหลือบมองภาพสะท้อนของชายที่นอนเบาะหลังในกระจกมองหลังของเขา คอเสื้อของเขาเปิดเล็กน้อยเปียกโชกไปด้วยเลือด กิดเดียนหรี่ตาลง “กิดเดียนช่วยเขา ตกลงไหม? ได้โปรด?" เขากวาดสายตาไปที่ใบหน้าของเธอด้วยท่าทางที่มืดมน “คุณกำลังขอร้องผม เพื่อช่วยผู้ชายอื่นงั้นเหรอ?” เนลล์ถึงกับอึ้งพูดไม่ออก "คุณคิดอะไรอยู่? ฉันแค่คิดว่าคนนี้ค่อนข้างลึกลับ ดังนั้นฉันจึงต้องการทราบข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับเขา” เขามองไปที่เธอ “รู้จักเขามากกว่านี้ไหม?” "ไม่" เนลล์ส่ายหัวไปมาเหมือนลูกเจี๊ยบจิกข้าว กลัวว่าเขาจะไม่เชื่อเธอ “ฮึ่ม!” กิดเดียนเยาะเย้ย เขาไม่ได้พูดอะไร