บทที่ 512 เกือบเสร็จแล้ว

“พี่ลูซี่ ให้ฉันซื้อยาให้ไหม? หรือพี่ต้องการให้ฉันขอลาพักงานกับผู้กำกับ?” ยาที่เธอซื้อเมื่อเดือนที่แล้วน่าจะยังอยู่ในกระเป๋าของลูซี่ แต่เธอก็หามันไม่เจอ ไม่ว่าเธอจะคุ้ยหามันยัไงก็ตาม ลูซี่มองดูท่าทางกังวลของคาริน่าและส่ายหัว "ฉันไม่เป็นอะไร" เธอบังคับตัวเอง และนั่งหน้ากระจกแต่งหน้าด้วยใบหน้าที่ซีดเซียว “แค่ช่วยพี่เตรียมกระติกน้ำร้อน และเตรียมน้ำร้อนให้สักแก้ว ไม่ต้องทำให้มันวุ่นวาย” คาริน่าเห็นหน้าซีดของเธอ และต้องการจะพูดอะไรบางอย่างแต่ลังเลทำได้เพียงพยักหน้า ไม่นานนัก นักแสดงที่เหลือก็เข้ามา เนื่องจากมีห้องแต่งหน้าเพียงไม่กี่ห้อง หลายคนจึงต้องอันกันอยู่ในห้องเดียว เพราะเหตุการณ์ของเมื่อวานนี้ ทุกคนต่างมีความคิดเห็นเกี่ยวกับลูซี่แตกต่างกันออกไป แต่พวกเขาไม่กล้าแสดงมันออกมาให้เห็นต่อหน้า เนื่องด้วยบทบาทของเธอในฐานะนักแสดงนำหญิง ตลอดจนอิทธิพลที่เพิ่มขึ้นของเธอในแวดวงในช่วงสองปีที่ผ่านมา อย่างไรก็ตาม คาริน่ายังคงสังเกตเห็นความรู้สึกของการปฏิเสธ และการแยกตัวออกมาเป็นอย่างที่เธอคาดไว้ เธอทำหน้าบอกบุญไม่รับพร้อมที่จะระเบิดออกมา ถ้ามีใครดึงแอบดึงแขนเสื้อของเธอ เมื่อก้มศีรษะลง เธอ