บทที่ 585 กลายเป็นคนรัก

“ถ้าคุณไม่อยากยอมแพ้ งั้นเราคงจะต้องทะเลาะกันให้ตายไปข้าง! แต่ฉันอยากเกี่ยวข้องอะไรกับคุณอีกต่อไปแล้ว!” ในขณะที่เธอพูดจบ เธอหันหลังและก้าวออกไปโดยไม่ชายตามองเขาแม้แต่นิดเดียว ในตอนนี้ ลูซี่หวาดกลัวมาก เธอไม่ได้โง่ที่ไม่รู้ว่าโจเอลคิดจะลากเธอไปตายพร้อมกันกับเขา ชายผู้เสียสติ! ถ้าเธอตายไปคงไม่เป็นอะไร แต่แม่เธอล่ะ? ทำไมเขาถึงเห็นแก่ตัวได้ขนาดนี้นะ? เขาทำทั้งหมดก็เพราะว่าเธอไม่ตกลงที่จะไปบ้านของเขา ลูซี่รู้สึกแหลกสลาย เธอยังคงเดินไปข้างหน้าต่อพร้อมกับปาดน้ำตาของเธอ ในตอนนั้น เธอไม่สามารถเก็บความรู้สึกคับข้องใจไว้กับตัวเองและกลายเป็นน้ำตาในที่สุด เธอไม่แน่ใจว่าเธอเดินมาไกลแค่ไหน แค่ขาของเธอเริ่มที่จะรู้สึกชา จากนั้นเธอพบกับที่ ๆ หนึ่งข้างถนนและเธอก็นั่งลง ห่างไปไม่ไกล ที่จริงแล้วรถเฟอร์รารี่สีดำได้ค่อย ๆ ขับตามเธอไปด้วยความเงียบ โดยที่เธอไม่ได้สังเกตเลยตั้งแต่เธอเดินออกมา ภายในรถ โจเอลจ้องมองหญิงสาวที่กำลังนั่งกอดเข่าร้องไห้อยู่ใต้ไฟของถนนที่อยู่ห่างไปไม่ไกล เขาเริ่มจะรู้สึกเจ็บปวด อันที่จริง เขาไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงทำตัวอย่างนั้นลงไป ราวกับว่าเขาโดนผีเข้า เขาคิดว่าเขาต้องทำให้