บทที่ 588 ใครบางคนอยู่ในบ้าน

แต่ถึงอย่างไร เขาไม่ได้คิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ลูซี่มองดูเวลา “เริ่มดึกแล้ว ฉันต้องกลับไปพักผ่อนแล้ว” โจเอลไม่เต็มใจที่จะอยู่ห่างจากเธอ ถ้าหลังจากนี้ ทั้งคู่ตัดสินใจจะจะอยู่ด้วยกันอย่างเป็นทางการ เขาคงจะไม่ต้องรู้สึกฝืนใจอีกต่อไป แต่อย่างไร เขารู้ว่าเรื่องอย่างนี้ไม่ควรจะเร่งรีบในทีแรก ไม่อย่างนั้นทุกอย่างอาจจะพังได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า จับมือเธอและพูด “ผมจะไปส่งคุณ” ในครั้งนี้ ลูซี่ไม่ได้ปฏิเสธ โจเอลตามเธอจนถึงทางเข้าบ้านของเธอ คอยมองเธอเปิดประตูและเข้าไปในบ้าน จากนั้นเขาดึงเธอเพื่อจูบลงที่ริมฝีปากอีกครั้ง และโบกมือลาในที่สุด ลูซี่ยิ้มจะมองเขาเดินจากไป ราวกับพวกเขาเป็นคู่รักที่สนิทกันมาก ในตอนที่ลิฟท์มาถึง เขาเข้าไป และประตูก็ปิดลงและลิฟท์ก็เคลื่อนตัวลงไป รอยยิ้มของเธอหุบลงในทันที ลูซี่ปิดประตู เอามือปิดหน้าของเธอและนั่งลงที่พื้น มีเพียงแค่โคมไฟอยู่ทีทางเข้า แสงไฟสีเหลืองสาดส่องไปยังร่างกายของเธอราวกับเธอกำลังเดียวดายอยู่บนเกาะในยามค่ำคืน เธอนั่งลงบนพรมในขณะที่เธอกอดขาของเธอ หน้าของเธอจมอยู่ระหว่างเข่าของเธอ ในกับพลังงานในร่างกายของเธอถูกสูบไปและไม่รู้สึกอย