บทที่ 636 ปีนระเบียงในเวลากลางคืน

วินาทีต่อจากนั้น โจเอล ฟอสเตอร์ก็พูดอย่างเฉยเมยว่า “ไม่เป็นไร ผมมีญาติอยู่ที่นี่ คืนนี้ผมก็เลยจะไปนอนที่บ้านญาติครับ” ทีมงานได้ยินดังนั้นก็หยุดเดิน “โอ้ บ้านพวกเขาไกลจากที่นี่มากไหม? คุณต้องมาทำงานตรงเวลาเข้าใจไหม?” โจเอลตอบอย่างไร้ความรู้สึกว่า “ผมทำได้แน่นอนครับ” เมื่อคน ๆนั้นได้ยินแบบนั้น ก็ไม่ได้ถามอะไรเพิ่มเติม เขาแค่เพียงพยักหน้า “ก็ได้ งั้นดูแลด้วยเองด้วยนะ” จากนั้นทีมงานก็ได้เข้าห้องไป ลูซี่ แคทซ์ที่กำลังจะเปิดประตูอยู่นั้น ได้ยินบทสนทนาของพวกเขา หลังจากที่เธอได้เปิดประตู เธอก็มองย้อนกลับไป ก็เห็นชายคนนั้นมือขวายืนล้วงกระเป๋ากางเกงของเขา เขามองมาที่เธอและยิ้มอย่างเย็นชา ลูซี่ จ้องเขม็งไปที่เขา เธอไม่ให้โอกาสให้เขาได้พูดอะไร ก่อนที่เธอจะเข้าไปในห้อง ลูซี่ปิดประตูและล็อกประตูอย่างรวดเร็ว เมื่อล็อกประตูเสร็จแล้วก็ปรบมืออย่างภาคภูมิใจ ‘ฮ่า! ใครขอให้คุณมาที่นี่และมาทำให้ฉันตกใจกัน มาดูกันว่าคืนนี้คุณจะเป็นยังไง’ เธอโยนกระเป๋าสตางค์ของเธอไปด้านข้าง ก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำ อีกฝั่งนึงของประตู โจเอลไม่คาดคิดว่าเธอจะล็อกประตู ในตอนแรกเขาได้เตรียมคีย์การ์ดไว้ข้า