บทที่ 639 เขาหึง

โจเอล ฟอสเตอร์หันไปมองลูซี่ แคทซ์ และพ่นลมหายใจ “โอ้ คุณยังสังเกตเห็นผมอยู่! ผมคิดว่าคุณมีตาเพื่อมองคนอื่นและลืมผมไปแล้ว!” ลูซี่กำลังถอดผ้าพันคอและหยุดชั่วคราว เธอมองเขาอย่างว่างเปล่า เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรสักสองสามวินาทีและต่อมาก็รู้ว่าเขาหึง ลูซี่ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี “มาหึงอะไรตอนนี้?” โจเอลขมวดคิ้วและไม่พูดอะไร หลังจากที่ลูซี่ถอดผ้าพันคอของเธอแล้ว เธอก็เดินเข้ามา นั่งคุกเข่าวางมือของเธอ แล้วมองดูใบหน้าของเขาใกล้ ๆ เธอเห็นว่าใบหน้าของเขาดูหม่นหมองจึงยิ้มและพูดว่า “ฉันแค่ทานอาหารกับทีมงานและดื่มมากกว่าปกติเล็กน้อย คุณคิดได้ไงที่ว่าฉันไม่สนใจคุณ” โจเอลหยุด เขารู้ในใจของเขา เขาไม่มีเหตุผล อย่างไรก็ตาม เขาไม่อยากปล่อยเธอไป เหมือนหมีดุร้ายที่ต้องการปกป้องอาณาจักรของมัน โจเอลไม่ชอบเห็นเธอยิ้มอย่างสดใสให้คนอื่น เขาเกลียดที่จะเห็นเธอดื่มต่อหน้าผู้ชายคนอื่น หลังจากที่เขาคิดเกี่ยวกับมัน เขาก็พูดว่า “ก็ได้ ผมหึง ผมแค่ไม่ชอบที่ผู้ชายพวกนั้นจ้องมองคุณ ลู คุณน่าจะเข้าใจที่ผมหมายถึง ตอนนี้ผมเผชิญหน้ากับพวกเขาไม่ได้เพราะว่าผมห่วงใยคุณ และข้อตกลงที่เราทำกับแม่ ผมสัญญาไม่ได้ว่า